Belastingstelsel van Indonesië

Er is een grote verscheidenheid aan belastingen in Indonesië waaraan bedrijven, investeerders en particulieren moeten voldoen. Dit omvat vennootschapsbelasting, individuele inkomstenbelasting, bronbelastingen, internationale belastingovereenkomsten, belasting over de toegevoegde waarde (btw), omzetbelasting op luxegoederen, douane en accijnzen, belastingvoordelen en grond- en bouwbelasting. Ons belastinggedeelte is bedoeld om gedetailleerde informatie te geven over belastingen die van kracht zijn en waarmee rekening moet worden gehouden bij investeringen in Indonesië.

Vennootschapsbelasting

Een bedrijf is onderworpen aan de belastingverplichtingen die zijn vastgesteld door de Indonesische overheid als het bedrijf gevestigd is in Indonesië. Evenzo valt een buitenlandse onderneming die een (vaste) inrichting heeft in Indonesië – en via deze lokale entiteit bedrijfsactiviteiten uitvoert – onder het Indonesische belastingregime. Als de buitenlandse onderneming geen vaste inrichting in Indonesië heeft, maar wel inkomsten genereert door middel van bedrijfsactiviteiten in Indonesië, dan moet zij haar belastingverplichtingen voldoen door middel van inhouding van de belasting door de Indonesische partij die de inkomsten betaalt.

Over het algemeen geldt in Indonesië een vennootschapsbelastingtarief van 25 procent. Er zijn echter verschillende vrijstellingen:

• Aan de Indonesia Stock Exchange (IDX) genoteerde bedrijven die ten minste 40 procent van hun totale aandelenkapitaal aan het publiek aanbieden, krijgen een belastingverlaging van 5 procent (vandaar dat voor deze beursgenoteerde bedrijven een belastingtarief van 20 procent geldt).
• Kleine en middelgrote ondernemingen met een jaaromzet van minder dan IDR 50 miljard (ongeveer USD $ 3,8 miljoen) krijgen een belastingkorting van 50 procent (proportioneel opgelegd op het belastbare inkomen van het deel van de bruto-omzet tot IDR 4,8 miljard). In 2013 vaardigde het Indonesische ministerie van Financiën een verordening uit die een inkomstenbelastingtarief van één procent vaststelde voor individuele en institutionele belastingbetalers met een jaarlijkse bruto-omzet van minder dan IDR 4,8 miljard (ongeveer USD $ 363.636).
  

  Vennootschapsbelasting	Belastingtarief
  • normaal tarief	25%
  • Naamloze vennootschap met >40% van de aandelen verhandeld op de IDX	20%
  • Bedrijven met een bruto-omzet van minder dan IDR 50 miljard	12.5%
  •Bedrijven met een bruto-omzet van minder dan IDR 4,8 miljard	1%

Individuele inkomsten belasting

Als een persoon aan een van de volgende voorwaarden voldoet, wordt hij/zij beschouwd als een fiscaal inwoner van Indonesië (behalve als een belastingverdrag deze regels terzijde schuift):

• het individu woont in Indonesië;
• de persoon is meer dan 183 dagen in Indonesië binnen een periode van 12 maanden;
• de persoon is gedurende een fiscaal jaar in Indonesië en is van plan in Indonesië te gaan wonen.

Ondertussen zijn niet-ingezetenen onderworpen aan een bronbelasting van 20 procent op inkomsten uit Indonesië.

Bijna alle inkomsten die door individuele belastingbetalers in Indonesië worden verdiend, zijn onderworpen aan inkomstenbelasting. Op het belastbare jaarinkomen worden de volgende progressieve tarieven aangerekend:

Een groot deel van de personenbelasting wordt geïnd door middel van inhouding door werkgevers. Werkgevers houden maandelijks inkomstenbelasting in op de salarissen en andere vergoedingen die aan de werknemers worden betaald. Indien de werknemer binnenlands belastingplichtig is (wonend in Indonesië), gelden bovenstaande belastingtarieven. Als de natuurlijke persoon een buitenlands belastingplichtige is, bedraagt ​​de bronbelasting 20 procent van het brutobedrag (in geval van een belastingverdrag kan het bedrag variëren).

Het jaarlijkse niet-belastbare inkomen was oorspronkelijk vastgesteld op IDR 36 miljoen (ongeveer USD $ 2.727) in 2016. In april 2016 zei minister van Financiën Bambang Brodjonegoro echter dat de regering van plan is het niet-belastbare inkomen met 50 procent te verhogen tot IDR 54 miljoen (ongeveer 54 miljoen IDR). USD $ 4.090) in een poging om de koopkracht van mensen te versterken en huishoudelijke consumptie aan te moedigen.